Δεν συνηθίζω να απαντώ σε κείμενα κριτικής όσο
σκληρά και αν είναι. Είναι απεναντίας καλοδεχούμενα. Από την άλλη, καταλαβαίνω
ότι σε μια εποχή που το πολιτικό σύστημα βάλλεται από παντού είναι μεγάλη η πρόκληση
για μερικούς να παίζουν το ρόλο του τιμητή και να κατρακυλούν σε κείμενα όλο
και πιο υβριστικά, όλο και πιο λαϊκίστικα. Σε έναν ευτελισμό που δεν έχει
τέλος, πρέπει ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του και σε ό,τι με αφορά και
στο μέτρο που με αφορά, νέος και με όνειρα στην πολιτική χωρίς να χρωστώ σε
κανέναν παρά στους συμπολίτες μου, δεν σκοπεύω να τα αφήνω αναπάντητα.
Δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα κείμενο από την πρόεδρο
των νοσοκομειακών γιατρών Εύβοιας για την
κατάσταση στο νοσοκομείο Χαλκίδας,
κλείνοντας με τη μόνιμη επωδό - ερώτημα τι έκαναν οι γιατροί βουλευτές. Δεν
σχολιάζω το ύφος και τις ύβρεις του κειμένου. Αυτά, όπως πάντα σε αυτές τις
περιπτώσεις, χαρακτηρίζουν τον συντάκτη, αν και με προσβάλλει το γεγονός ότι
εκφέρονται από μια συνάδελφο, όπως φαντάζομαι προσβάλλει και αυτούς που
εκπροσωπεί.
Επί της ουσίας τώρα, θα έπρεπε λοιπόν να ξέρει η
συντάκτης ότι ακριβώς επειδή έχω ευαισθησία στο θέμα και ίσως και γιατί είμαι
γιατρός, μόνο το τελευταίο δίμηνο κατέθεσα προς το υπουργείο Υγείας 6 ερωτήσεις
κοινοβουλευτικού ελέγχου για ζητήματα ορθολογικότερης διοίκησης στα νοσοκομεία,
μεταξύ των οποίων και για το εξειδικευμένο πρόβλημα των εφημεριών στο οποίο
αναφέρεται. Επίσης, υπάρχει η εισήγησή μου στην αρμόδια επιτροπή κοινωνικών
υποθέσεων και είναι στη διάθεση όλων όσων θέλουν να ανατρέξουν.
Για δε το πρόβλημα του νέου νοσοκομείου Χαλκίδας,
παραπέμπω στην ομιλία μου στον προϋπολογισμό και την ειδική μνεία που έκανα, επίσης
στη συνάντησή μου με συναρμόδιους υπουργούς και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης
(βλ. αντίστοιχα δελτία Τύπου), ενώ για πρώτη φορά αναφέρω ότι για το θέμα
απέστειλα σχετική επιστολή στον πρωθυπουργό. Όπως είδατε, λύθηκε το θέμα
παραχώρησης του οικοπέδου και βεβαίως συνεχίζω να παρακολουθώ στενά το θέμα.
Στην πρόσφατη συνάντηση της Λαμίας, η περιφερειάρχης κυρία Γερακούδη, παρουσία
υπουργού και αυτοδιοικητικών, με διαβεβαίωσε ότι δεν τίθεται θέμα απένταξης.
Το πρόβλημα όμως της Χαλκίδας, που πράγματι είναι
σοβαρό έως και δραματικό, δεν είναι
ξεκομμένο από την υπόλοιπη Ελλάδα. Μια χώρα με χρεωκοπημένο Εθνικό Σύστημα
Υγείας και η ίδια στα όρια της χρεοκοπίας.
Δεν είναι αλήθεια ότι έλειψαν τα χρήματα όλα αυτά
τα χρόνια. Είμαστε η έκτη πιο ακριβή χώρα
για την υγεία παγκοσμίως ξοδεύοντας περίπου το 10% του ΑΕΠ, ενώ μέσα σε μια
δεκαετία η φαρμακευτική δαπάνη εκτοξεύθηκε κατά 380%! Το κύριο πρόβλημα
ήταν η κακοδιοίκηση, η κακοδιαχείριση και η κατασπατάληση πόρων και αυτά πρέπει
να αλλάξουμε. Αλλά το παραμύθι σύμφωνα
με το οποίο το νοσοκομείο Χαλκίδας μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον έπρεπε να
λειτουργεί άψογα, γιατί…η πλειοψηφία των βουλευτών του νομού είναι γιατροί,
πρέπει να σταματήσει. Είναι τόσο αστείο σαν να λέγαμε, χρησιμοποιώντας την ίδια
λογική, ότι δεν έπρεπε να υπάρχει παραπαιδεία ή αδιόριστοι καθηγητές, αν οι
βουλευτές του νομού ήταν εκπαιδευτικοί ή ότι δεν θα υπήρχε ύφεση στον κλάδο της
οικοδομής στην Εύβοια, αν ήμασταν μηχανικοί. Έχει και ο λαϊκισμός τα όριά του!