Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΚΕ:Να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΛΑΡΚΟ.


Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχοντας την ολόπλευρη στήριξη της ΝΔ και των κομμάτων που κινούνται στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης προχωρά στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση μιας σειράς επιχειρήσεων, μεταξύ αυτών και της ΛΑΡΚΟ. Έχει γίνει ξεκάθαρο περισσότερο από κάθε άλλη φορά πως οι ιδιωτικοποιήσεις και γενικότερα η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται δεν γίνεται για την «σωτηρία της χώρας» όπως λένε αλλά για τη σωτηρία και διεύρυνση των κερδών του κεφαλαίου, τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων.
Στο εύλογο ερώτημα των εργαζομένων και του λαού γιατί πουλιέται η ΛΑΡΚΟ αφού είναι
κερδοφόρα επιχείρηση, η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι ακριβώς επειδή έχει κέρδη η ΛΑΡΚΟ αποτελεί πεδίο άντλησης υπερκερδών για το κεφάλαιο.
Η ΛΑΡΚΟ είναι μιας στρατηγικής σημασίας επιχείρηση. Έχει τη δυνατότητα να παράγει σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων, να αξιοποιεί όλα τα υποπροϊόντα και παράλληλα να προστατεύει το περιβάλλον, αυτό όμως προϋποθέτει να υπάρχει άλλη εξουσία, λαϊκή εξουσία και οικονομία.
ΛΑΡΚΟ ιδιωτικοποιημένη σημαίνει περαιτέρω ξεζούμισμα των εργαζομένων με τη γενίκευση του καθεστώτος «γαλέρας» των εργολαβιών, δραστική μείωση μισθών και δικαιωμάτων, παραπέρα επιβάρυνση του περιβάλλοντος και την εξάντληση των φυσικών πόρων για τη μέγιστη κερδοφορία του κεφαλαίου.
ΛΑΡΚΟ λαϊκή περιουσία στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας σημαίνει ανάπτυξη σε όφελος του λαού και ικανοποίηση των αναγκών του.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό να παλέψει για το δεύτερο.

Μετά τα παραπάνω ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ.κ. Υπουργοί:
·        Με ποιο σκεπτικό ιδιωτικοποιείται μια επιχείρηση τεράστιας στρατηγικής σημασίας για τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας;
·        Αν θα σταματήσει η ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ.


Ο βουλευτής
Θανάσης Παφίλης

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Λ. ΑΙΔΗΨΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΑΜ ( Η Αιδηψός στα άρματα και στα γράμματα )

  Γιώργος Κ. Σταραντζής Δικηγόρος «Ετούτο το σπίτι (το Πανεπιστήμιο) θα φάει το άλλο (το παλάτι)»  Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Το Γυμνάσιο-παράρτημα τότε, Λ. Αιδηψού ιδρύθηκε στα πιο βαριά , στα πιο σκοτεινά χρόνια της Κατοχής το 1944. Η φωτεινή πρωτοβουλία ανήκε στην τοπική οργάνωση του ΕΑΜ Αιδηψού της οποίας γενικός γραμματέας ήταν ο Γιάννης Βασιλάκος . Ένας νέος πλημμυρισμένος από τα ιδανικά του ΕΑΜ για μια Ελλάδα με εθνική ανεξαρτησία. Με δημοκρατικό σύστημα διακυβερνήσεως. Μια Ελλάδα της Ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δουλειάς, της προόδου και της ανόρθωσης. Μια Ελλάδα που, ως πρώτη προτεραιότητα θα έβαζε την παιδεία και την μόρφωση του λαού μας. Αυτός ήταν ο ιδεολογικός προσανατολισμός του νεαρού , τότε, γραμματέα του ΕΑΜ Αιδηψού, ο οποίος διέθετε και μόρφωση και σύνεση. Συνεπικουρούμενος από το ΕΑΜ Ιστιαίας του οποίου ο γενικός γραμματέας ήταν τότε ο δικηγόρος Κώστας Τσάμης - μου τον γνώρισε εδώ, στην Αθήνα ο φίλος μου γιατρός Σπύρος Περπατάρης - ανέπτυξε κα

Μετασχηματιστές που κάνουν... ΜΠΑΜ!

Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ'  αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο

ΚΛΗΜΗΣ ΖΩΚΑΡΗΣ-ΝΕΟ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ-

ΤΟΥ Γ. ΣΤΑΡΑΝΤΖΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ Ο Αρχ/της Κλήμης Ζώκαρης -εξ Αιδηψού, «ουκ ασήμου πόλεως πολίτης»-, έχει μία ακατάπαυστη πνευματική δημιουργία και παραγωγή στη θεολογική και φιλοσοφική σκέψη. Το τελευταίο χρονικά έργο του ο «Ωριγένης» είναι ένα σύγγραμμα άρτιο και ολοκληρωμένο μέσα στη θεολογική και φιλοσοφική γραμματεία μας. Αποδεικνύει το εύρος των γνώσεων του πάνω στην Αρχαία Ελληνική σκέψη - Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Επίκουρος, Κυνικοί, Στωικοί - αλλά και το βάθος της θεολογικής του παιδείας και το ύψιστο βεληνεκές των ερευνών του και των θεολογικών του μελετών που με τον τίτλο «ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ» ανέρχονται σε 10 τόμους! Αν δε σε αυτούς τους τόμους προστεθεί η λάμψη και η γοητεία του προσωπικού του ύφους, συγκροτούν μία ΑΡΙΣΤΗ πραγματεία πάνω σε θεολογικά θέματα και στους Μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. Μόλις μου έστειλε τον «ΩΡΙΓΕΝΗ» -ήταν καλοκαίρι στην Αιδηψό-τον διάβασα και ένοιωσα μεγάλη πνευματική απόλαυση. Τελώ πράγματι κάτω από τη γοητεία της Νέας αυτής μελέτης του και θ