του Γ. ΣΤΑΡΑΝΤΖΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Η επικεφαλίδα του άρθρου είναι απόσπασμα - επίγραμμα,
από τον ιστορικό λόγο που εξεφώνησε ο Αείμνηστος Εθνικός Ηγέτης Γεώργιος
Παπανδρέου οτις 13 Οκτωβρίου 1944 στην πλατεία Συνιάγμαγον Το
απόσπασμα αυτό είναι το γνήσιο, το αυθεντικό.
Στο απόσπασμα αυτό όεν υπάρχει ή προσθήκη του «ΚΑΙ»,
Είναι τόσο σημαντική η προσθήκη ενός «ΚΑΙ» ώστε έπειτα από τόσα χρόνια να του
αφιερώσουμε χαρτί και μελάνι; Αδίστακτα ΝΑΙ! Εάν αυτό το «ΚΑΙ» δεν το έγραφε ο
Σπύρος Μαρκεζίνης, ο οποίος -όπως αναφέρει στην ιστορία του- ήταν ακροατής του
ιστορικού λόγου του Γεωργίου Παπανδρέου ο γράφων -θαυμαστής του ιστορικού ΜΟΝΟ
Μαρκεζίνη- δεν θα ασχολείτο με το
«ΚΑΙ». ΟΜΩΣ ο
Σπύρος Μαρκεζίνης
στο
δεύτερο τόμο της «ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ
ΕΛΛΑΔΟΣ» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΠΑΠΥΡΟΣ» το 1994 αναφερόμενος στην
απελευθέρωση της Αθήνας και στο «Λόγο της Απελευθερώσεως» δεν παραθέτει το
γνήσιο, το αυθεντικό επίγραμμα αλλά το παραποιημένο από την τότε Αριστερά με
την προσθήκη του «ΚΑΙ»! Ο Σπύρος Μαρκεζίνης αναφέρει το επίγραμμα -απόσπασμα ως
εξής: «ΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΟΚΡΑΤΙΑΝ». δηλαδή παραποιημένο από το
ΚΚΕ της εποχής για λόγους που θα εκτεθούν στο παρόν άρθρο. Πρόσφατα «ΤΟ ΒΗΜΑ»
κυκλοφόρησε έναν τόμο με τίτλο «Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» - 1944, του
Γεωργίου Παπανδρέου και στη σελίδα 197 παρατίθεται το επίγραμμα δίχως το «ΚΑΙ»
του Σπυρίδωνος, στα «ΚΕΙΜΕΝΑ» των δύο τόμων που εξέδοσε ο εκδοτικός οίκος
«ΜΠΙΡΗ» και περιέχονται πολιτικά κείμενα και πολιτικές δηλώσεις του Γ.
Παπανδρέου το 1961 δεν περιέχεται το «ΚΑΙ». Στο αυτοτελές τομίδιο επίσης που
εξέδοσε ο Δήμος Αθηναίων με πρόλογο του τότε δημάρχου Δ. Αβραμόπουλου, δεν
περιέχεται το «ΚΑΙ»! Η προσθήκη επομένως του «ΚΑΙ» στην ιστορία του Σ.
Μαρκεζίνη αποτελεί συνειδητή πράξη πνευματικής αλλά και ιστορικής,.,
λαθροχειρίας! Βαριά ασφαλώς η κατηγορία εναντίον σιωπόντος τάφου. Βαριά όμως,
ανεπίτρεπτη και η πράξη της προσθήκης του «ΚΑ!» σε ένα ιστορικό έργο της
ποιοτικής στάθμης ενός Σπ. Μαρκεζίνη το οποίο προορίζεται για την ιστορική
γνώση και αλήθεια των ιστορικών γεγονότων από τη Νέα κυρίως Γενεά των Ελλήνων.
Είναι ασήμαντη η πράξη αυτή του ιστορικού Σπ. Μαρκεζίνη στο αναφερόμενο
περιστατικό; Όχι βέβαια. Από τότε επιδίωξη των κομμουνιστών ήταν να εμφανισθεί
ο Γ. Παπανδρέου ότι πίστευε στα ΠΑΝΤΑ, ένας ηγέτης δίχως ιδεολογικές Αρχές,
ιδεολογικά και πολιτικά ρευστός και ασταθής, δίχως συγκεκριμένους στόχους και
σκοπούς, παρασυρόμενος απ" το ακροατήριο και συναινώντας στις αξιώσεις του
ακροατηρίου προκειμένου να μη γίνει δυσάρεστος σ' αυτό. Ένας δηλαδή δημαγωγός
ελεεινής ποιότητας, απύθμενης ανευθυνότητας που υπόσχεται τα ΠΑΝΤΑ στους: πάντες «δίχως περίσκεψη και αιδώ»,
προκειμένου να ανέλθει στον πρωθυπουργικό θώκο! Η απομόνωση της φράσεως, η
προσθήκη του «ΚΑΙ» από τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη είναι πράξη απαράδεκτη γιατί ο
Σπ. Μαρκεζίνης μπορεί να ατύχησε -και ατύχησε- ως πολιτικός αλλά εγώ
προσωπικώς, ο οποίος από νεαρός φοιτητής άρχισα να διαβάζω και διάβασα ολόκληρο
το ιστορικό του έργο το θεωρώ το έργο αυτό σημαντική προσφορά στην ελληνική
ιστοριογραφία. Αυτό το «ΚΑΙ» το διέδωσε στην αρχή μία ιντελιγκεντζια
παπαγάλων της Αριστεράς για να πλήξουν, μετά το Δεκέμβρη του 1944, τον
Αείμνηστο εθνικό ηγέτη Γεώργιο Παπανδρέου. Να πλήξουν το κύρος, την αίγλη και
την ακτινοβολία της μεγάλης πολιτικής προσωπικότητας του. Το παπαγάλιζε με το
«εαμικό χουνί» ο Αριστερός κόσμος, το παπαγαλίζουν σήμερα οι Αριστεροί. Είναι
αποτέλεσμα εμπάθειας και μίσους εναντίον του Γ. Παπανδρέου για τον «απωλεσθέντα
παράδεισο» της εξουσίας που τη χάσανε εξ αιτίας του. Πράγματι ο Γ. Παπανδρέου
έχοντας μέσα στην ψυχή του την Ελλάδα και τη Δημοκρατία, την Ελευθερία και τον
Κοινοβουλευτισμό, τους ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΓΑ ΑΠ' ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΠΗΡΕ ΤΗΝ
ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠ' ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥΣ. Μόνο το ξενοδοχείο «ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ» ήταν
ελεύθερη Ελλάδα, εκεί σε ένα Ξενοδοχείο ενός οικοδομικού τετραγώνου «ελεύθεροι
πολιορκημένοι» το νόμιμο ελληνικό κράχ και οι ελπίδες, του για μία
εθνική ανόρθωση και προκοπή. Εκεί όμως επάλλετο η ψυχή της Ελευθερίας και
της Δημοκρατίας και τελικά νίκησαν! Το γνήσιο, το αυθεντικό κείμενο έχει ως
εξής: «Πιστευομεν εις την Λαοκρατίαν». Και Λαοκρατία δεν σημαίνει μόνο δικαίωμα
ψήφου. Σημαίνει επίσης δικαίωμα ζωής, δικαίωμα ευημερίας, δικαίωμα πολιτισμού.
Θα χρειασθεί το απαραίτητον όργανον: το Κράτος Εις τα καθεστώτα του φασισμού το
κράτος υποτάσσεται στο κόμμα. Εις τα ελεύθερα Λαοκρατικά πολιτεύματα το κόμμα,
οι οργανώσεις υποτάσσονται έις το Κράτος. Εις τα ελεύθερα πολιτεύματα η
πλειοψηφία κυβερνά, η μειοψηφία ελέγχει. Εις το Κράτος Δικαίου κύριος είναι
ο ΝΟΜΟΣ. Είναι αυτό πίστη στη ... Λαοκρατία όπως την εννοούσαν τότε και την
εννοούν οι κομμουνιστές; Οι ίδιοι δεν ισχυρίζονται σήμερα ότι «Νόμος είναι το
δίκαιο του εργάτη»;.
Τι σημαίνει ο όρος Λαοκρατία
που ανέφερε ο Αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου; Σημαίνει Δημοκρατία! Δημοκρατία
και Λαοκρατία ταυτίζονται. Δήμος είναι ο Λαός. Και όταν κυβερνά η πλειοψηφία
του Λαού το πολίτευμα είναι Δημοκρατικό. Η μειοψηφία ελέγχει. Αναφέρει επίσης ο
Σπύρος Μαρκεζίνης ότι μετά το άκουσμα της ΛαοκρατΙας οι αριστεροί ακροατές
αποθέωσαν τον Γ. Παπανδρέου, οι άλλοι -οι Αστοί δηλαδή- εμούδιασαν, Γιατί να
μουδιάσουν οι άλλοι; όταν μίλησε για Κράτος και Νόμο; Για τη Λαϊκή πλειοψηφία
-Λαοκρατία - που αποτελεί την καρδιά της Δημοκρατίας;
Η Δημοκρατική Ελλάδα πρέπει να οφείλει εθνική
ευννωυοσύνη στον Αείμνηστο εθνικό ηγέτη Γεώργιο Παπανδρέου γιατί έσωσε την
Ελλάδα και τη Δημοκρατία από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς το οποίο από τότε θα
έπεφτε το 1992! Ο Λεωνίδας Κύρκος, αυτός ο σοφός πολιτικός ηγέτης της Αριστεράς
έγραψε τελευταία σε ένα βιβλίο του «ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ»!! Εάν ο «μεγάλος Δεκέμβρης» ήταν
νικηφόρος για το ΚΚΕ θα ήταν ο τάφος της Δημοκρατίας και των ελευθεριών του
Ελληνικού λαού ττου έβγαινε από τη φρικτή σκλαβιά του Ναζισμού, Τη σκλαβιά εκείνη
θα τη διαδεχόταν μία άλλη σκλαβιά. Ο Παλαμάς έγραψε: «Άσττροι λύκοι, μαύροι
λύκοι, ΟΛΟΙ οι λύκοι μία ΓΕΝΙΑ»! Η Ελλάδα όμως, βροντοφώναξε στο Λίβανο ο Γ. Παπανδρέου:
«Δεν κάνει επιλογή τυράννων, αρνείται την τυραννία»!
Και Θα κλείσω με τη γνώμη του Κρις, Αρχηγού της Βρετανικής αποστολής
στα βουνά της Ελλάδος. «Οταν -έγραψε- το Σιδηρούν παραπέτασμα έπεσε κατά το
Δεκέμβριο του 1944, η Ελλάδα παοά τρίχα έμεινε έξω από αυτό. Και εις
ουδένα άλλον άνδρα οφείλει τόσο πολύ αυτήν την διαφυγήν της Ελλάδα, όσον εις
τον Γεώργιον Παπανδρέου».
Η Δημοκρατία είχε δικαίωμα Αμύνης, έναντι του
επιτιθέμενου ολοκληρωτισμού. Η Δημοκρατία ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ του 1944.
του Γ. ΣΤΑΡΑΝΤΖΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
στον Άρειο Πάγο και Συμβούλιο
Επικρατείας Επιστημονικός Συνεργάτης «Αρχείου Νομολογίας»