...Και θυμίζουν σε όλους μας ότι το οδικό δίκτυο της Βόρειας Εύβοιας
είναι υπεύθυνο για τόσα πολλά ατυχήματα. Ίσως να είμαστε πρωτοπόροι
πανελλαδικά στο να υπάρχουν τόσα πολλά εικονοστάσια δίπλα στους
δρόμους. Το καθένα μια ξεχωριστή ιστορία. Άλλα θυμίζουν κάποιο
θανατηφόρο ατύχημα και στήθηκε εις μνήμη του μακαρίτη, άλλα δείχνουν
την ευγνωμοσύνη του παθόντος που γλύτωσε από κάποιο τροχαίο. Όλα έχουν
την δική τους ιστορία. Και είναι πολλές αυτές οι ιστορίες και πολλά θα
μπορούσαν να μας διηγηθούν. Από την Χαλκίδα μέχρι τα Λουτρά Αιδηψού
μπορεί να είναι εκατοντάδες. Δεν είναι τυχαίο ότι το οδικό μας δίκτυο
είναι από τα πλέον επικίνδυνα με τα περισσότερα ατυχήματα κάθε χρόνο
και μάλιστα σε δρόμο που είναι χαμηλότερης κυκλοφορίας από άλλα οδικά
δίκτυα. Ευτυχώς όλα ήταν κατασκευασμένα από λαμαρίνες και έτσι σε λίγα
χρόνια σκουριάζουν και καταστρέφονται. Αν ήταν πέτρινα τότε θα
διατηρούνταν. Έτσι στα πενήντα χρόνια κυκλοφορίας του δρόμου θα
υπήρχαν πάνω από χίλια δίπλα στο οδόστρωμα. Θα ήταν δηλαδή ένα
απέραντο νεκροταφείο. Όμως η εικόνα των σκουριασμένων και ακαλαίσθητων
εικονοστασίων είναι μια εικόνα δυσφημιστική για την περιοχή μας που
θέλει να είναι τουριστική. Το θέαμα αυτό δεν μπορεί να είναι
τουριστική ατραξιόν για κάποιον που επισκέπτεται και κατευθύνεται προς
την Βόρεια Εύβοια για πρώτη φορά. Αν σε αυτά προσθέσουμε τις
καταστραμμένες και πεσμένες διαφημιστικές πινακίδες, τους
σκουριασμένους στύλους φωτισμού, τα σκουπίδια και τα μπάζα, τότε ποια
εικόνα σχηματίζει αυτός που επισκέπτεται την περιοχή για πρώτη φορά ;
Νομίζουμε ότι όλα αυτά θα πρέπει να απομακρυνθούν από το δρόμο.
Συμπονούμε τους πάσχοντες, αλλά δεν μπορεί να υπάρχει αυτή η εικόνα.
Κάποια στιγμή θα πρέπει οι δυο Δήμοι και η Περιφέρεια που είναι
αρμοδιότητάς της το κεντρικό εθνικό δίκτυο να ασχοληθούν και να βάλουν
τάξη.