ΝΙΚΟΛΑΟΣ.Σ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΙΔΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Ε.Α.Υ.Ν.ΕΥΒΟΙΑΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ Π.Ο.ΑΣ.Υ
Ούτε
τις άγιες ημέρες του Πάσχα δεν μπορέσαμε να ηρεμήσουμε ψυχικά και αυτό είναι
λυπηρό. Το μόνιμο πλέον θέμα συζήτησης
και ο ατελείωτος βραχνάς μας, η οικονομική κατάσταση της χώρας που έχει γίνει
θηλιά που όλο σφίγγει στο λαιμό μας. Αναγκαστικά, είτε το επιθυμούμε είτε όχι,
ασχολούμαστε συνεχώς με αυτό και τα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργούνται από
την κρίση διογκώνονται. Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα που
κολυμπάμε σε θολά νερά, ούτε και
που θα καταλήξουμε μελλοντικά και πραγματικά
όσα ακούμε μας πελαγοδρομούν και μας δημιουργούν αισθήματα ανασφάλειας και
φόβου. Ένας χρόνος πέρασε από την επιβολή του μνημονίου και τουλάχιστον εγώ
προσωπικά όπως και πολλοί άλλοι πιστεύω, δεν γνωρίζω τι είναι σωστό και τι
είναι λάθος στη συγκεκριμένη τακτική. Είναι όμως απαράδεκτο και απάνθρωπο να
χάνονται καθημερινά πλέον θέσεις εργασίας,
να πλήττονται κυριαρχικά εργασιακά δικαιώματα και ο απλός πολίτης να
υποφέρει, χωρίς να μπορεί να υπερασπισθεί τον εαυτό του, γιατί βέβαια το «μαζί
τα φάγαμε» δεν αγγίζει την πλειονότητα των Ελλήνων, οι οποίοι όλα αυτά τα
χρόνια συνδράμουν με τον οβολό τους και είναι φορολογικά έντιμοι. Ειλικρινά δεν
γνωρίζω τις προθέσεις της τρόικας που μας έρχεται και τι τελικά θα
επακολουθήσει. Είναι η τρίτη φορά που γράφω για την κρίση σε τόσο σύντομο
χρονικό διάστημα και ελπίζω να μη γίνω βαρετός, αλλά αυτή τη φορά το κάνω
αγανακτισμένος από το ότι δυστυχώς δεν βλέπουμε κανέναν υπεύθυνο να τιμωρείται
για όλα αυτά τα λάθη, αντιθέτως συνεχίζουμε να πληρώνουμε όλοι εμείς οι αθώοι την κατάντια της οικονομίας μας. Η μόνη μας
ενοχή έγκειται στο ότι τόσα χρόνια ψηφίζαμε και στηρίξαμε κατά ένα ποσοστό,
ανθρώπους χωρίς ειδικό βάρος και με έλλειψη ειλικρίνειας. Πολιτικούς που ενεπλάκησαν
στα περιβόητα σκάνδαλα που πολλά χρόνια
τώρα μας βαραίνουν, Χρηματιστήριο, siemens,
ομόλογα, κουμπάροι, μονή Βατοπεδίου και που μέχρι σήμερα παραμένουν ατιμώρητοι
για τις όποιες ευθύνες τους αναλογούν. Τελευταία ακούω με απορία καθημερινά φωνές του παρελθόντος να ωρύονται
και να κατακρίνουν τους σημερινούς κυβερνώντες και εξοργίζομαι. Χωρίς να θέλω
να υποστηρίξω και να δικαιολογήσω κανέναν μια και όλοι είναι συνυπεύθυνοι, η
πρόκληση όμως έχει και όρια. Δεν νοείται
να έχεις την εξουσία στα χέρια σου τα τελευταία χρόνια να τα έχεις κάνει
μαντάρα, να έχεις συνδράμει τα μέγιστα στα κακά χάλια της οικονομίας και να
εμφανίζεσαι μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από την παράδοση της εξουσίας
ως ο μόνος σωτήρας. Γιατί δυστυχώς έτσι έχουμε μάθει να κάνουμε σε αυτή τη χώρα,
να αποποιούμαστε εύκολα τις ευθύνες και να τις μεταφέρουμε πάντα στους άλλους.
Οι ευθύνες βαραίνουν όλους όσους ενεπλάκησαν την τελευταία 20ετία και μας
έφεραν εδώ σήμερα, στο σημείο που χάνουμε διεθνώς την αξιοπιστία και την αξιοπρέπεια
μας, εμείς, ένας λαός με ιστορία, ένας παγκόσμιος φάρος πολιτισμού και
δημοκρατίας. Για να ξανάρθει η ελπίδα στον τόπο, πρέπει να έρθει η κάθαρση και
επιτέλους να λάμψει η αλήθεια, το μόνο που απαιτούμε πλέον από όσους μας κυβερνούν,
όχι άλλα ψέματα και φρούδες υποσχέσεις.
Οφείλουν να το πράξουν γιατί ξέρουν ότι ο λαός ξέρει και έχει τη δύναμη να
απαξιώνει όσους τον υποτιμούν και τον κοροϊδεύουν.