Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το άλσος των Ωρεών-Σκοτεινό και σε πλήρη εγκατάλειψη από όλους


από τη Βόρεια Εύβοια -137
Είκοσι μέτρα μακριά από την πολυσύχναστη παραλία των Ωρεών, βρίσκεται
το πάρκο, δίπλα από το γνωστό μαρμάρινο άγαλμα κλασσικής εποχής του
ταύρου. Καλύπτει μια μεγάλη έκταση, περιτριγυρισμένη με δέντρα και στο
κέντρο μάλιστα υπάρχει και σιντριβάνι. Προφανώς κατασκευάστηκε για να
αξιοποιηθεί ο ακάλυπτος χώρος και να προσφέρει σε κατοίκους και

επισκέπτες ένα χώρο, βόλτας, παιδικής χαράς και γιατί όχι να φιλοξενεί
και καλοκαιρινές εκδηλώσεις. Ο χώρος προσφέρεται για όλα αυτά, αφού
είναι δίπλα στην παραλία, στη βόλτα σε μια περιοχή που ζει και
αναπνέει από τον τουρισμό, είτε της εξόδου των ντόπιων, είτε
επισκεπτών.
Δυστυχώς αυτός ο χώρος από τότε που κατασκευάστηκε, φαίνεται ότι
εγκαταλείφθηκε. Το χορτάρι φτάνει στο μισό μέτρο, το σιντριβάνι στεγνό
και βρώμικο, παγκάκια ξηλωμένα και τριγύρω σκουπίδια. Η μόνη χρήση που
έχει σήμερα είναι ένα μονοπάτι που διασχίζεται από ντόπιους για να
κατέβουν στην παραλία από τα σπίτια τους !! Αυτός ο χώρος θα έπρεπε να
είναι στην προτεραιότητα του Δήμου Ωρεών τα προηγούμενα χρόνια. Το
λιγότερο θα έπρεπε να είναι καθαρός και επισκέψιμος. Το περισσότερο θα
έπρεπε να μετεξελιχθεί σε ενιαίος χώρος ανάπαυλας και εκδηλώσεων. Θα
μπορούσε εκεί να εκτίθεται ο Ταύρος και τα άλλα αρχαία. Να υπάρχει
πέτρινο μικρό θέατρο για κάθε είδους εκδηλώσεις, που θα έπρεπε να
γίνονται αρκετές στην διάρκεια του καλοκαιριού. Μα αν όλα αυτά
κινούνται στην σφαίρα της φαντασίας μας, τουλάχιστον ας το έχουν
καθαρό. Οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι που ζητούν χώρο στέγασης από τον Δήμο
η βάζουν τα στήθη τους μπροστά για να γίνει το αρχαιολογικό μουσείο
στους Ωρεούς, ας πάρουν την πρωτοβουλία να το καθαρίσουν και γιατί όχι
να το αναπλάσουν. Πεδίο δόξης λαμπρό λοιπόν και πάνω από όλα έργα κι
όχι λόγια.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Λ. ΑΙΔΗΨΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΑΜ ( Η Αιδηψός στα άρματα και στα γράμματα )

  Γιώργος Κ. Σταραντζής Δικηγόρος «Ετούτο το σπίτι (το Πανεπιστήμιο) θα φάει το άλλο (το παλάτι)»  Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Το Γυμνάσιο-παράρτημα τότε, Λ. Αιδηψού ιδρύθηκε στα πιο βαριά , στα πιο σκοτεινά χρόνια της Κατοχής το 1944. Η φωτεινή πρωτοβουλία ανήκε στην τοπική οργάνωση του ΕΑΜ Αιδηψού της οποίας γενικός γραμματέας ήταν ο Γιάννης Βασιλάκος . Ένας νέος πλημμυρισμένος από τα ιδανικά του ΕΑΜ για μια Ελλάδα με εθνική ανεξαρτησία. Με δημοκρατικό σύστημα διακυβερνήσεως. Μια Ελλάδα της Ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δουλειάς, της προόδου και της ανόρθωσης. Μια Ελλάδα που, ως πρώτη προτεραιότητα θα έβαζε την παιδεία και την μόρφωση του λαού μας. Αυτός ήταν ο ιδεολογικός προσανατολισμός του νεαρού , τότε, γραμματέα του ΕΑΜ Αιδηψού, ο οποίος διέθετε και μόρφωση και σύνεση. Συνεπικουρούμενος από το ΕΑΜ Ιστιαίας του οποίου ο γενικός γραμματέας ήταν τότε ο δικηγόρος Κώστας Τσάμης - μου τον γνώρισε εδώ, στην Αθήνα ο φίλος μου γιατρός Σπύρος Περπατάρης - ανέπτυξε κα

Μετασχηματιστές που κάνουν... ΜΠΑΜ!

Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ'  αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο

ΚΛΗΜΗΣ ΖΩΚΑΡΗΣ-ΝΕΟ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ-

ΤΟΥ Γ. ΣΤΑΡΑΝΤΖΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ Ο Αρχ/της Κλήμης Ζώκαρης -εξ Αιδηψού, «ουκ ασήμου πόλεως πολίτης»-, έχει μία ακατάπαυστη πνευματική δημιουργία και παραγωγή στη θεολογική και φιλοσοφική σκέψη. Το τελευταίο χρονικά έργο του ο «Ωριγένης» είναι ένα σύγγραμμα άρτιο και ολοκληρωμένο μέσα στη θεολογική και φιλοσοφική γραμματεία μας. Αποδεικνύει το εύρος των γνώσεων του πάνω στην Αρχαία Ελληνική σκέψη - Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Επίκουρος, Κυνικοί, Στωικοί - αλλά και το βάθος της θεολογικής του παιδείας και το ύψιστο βεληνεκές των ερευνών του και των θεολογικών του μελετών που με τον τίτλο «ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ» ανέρχονται σε 10 τόμους! Αν δε σε αυτούς τους τόμους προστεθεί η λάμψη και η γοητεία του προσωπικού του ύφους, συγκροτούν μία ΑΡΙΣΤΗ πραγματεία πάνω σε θεολογικά θέματα και στους Μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. Μόλις μου έστειλε τον «ΩΡΙΓΕΝΗ» -ήταν καλοκαίρι στην Αιδηψό-τον διάβασα και ένοιωσα μεγάλη πνευματική απόλαυση. Τελώ πράγματι κάτω από τη γοητεία της Νέας αυτής μελέτης του και θ